We laten voor Zack & Happy nog hun favoriete snoepjes achter in hun kralen-kraampje en kruipen dan voor de komende 10 uur in taxi's, ferry's, busjes en tuktuks. We worden van pier naar pol verwezen en na een tijdje vinden we de gevleugelde woorden 'sebiet tuktuk op a moawle' (vrij vertaald: 'sebiet slaag oep a bakkes'). 2 uur werden er 4, 4 uur werden er 6 en 6 uur werden er 8. Gewapend met MP3 en leesboeken slijten we de uren. We arriveren in Thailand!!! Wat een wending in het verhaal! We hebben niet eens een reisboek van deze streek..

De eerste dag heeft Krabi vooral regen in petto maar wij zijn creatief en laten onze kop niet hangen. Pang – een hele vreugdevolle jongedame – weet ons hart te winnen met een warme chocomelk en een goed plan: ze zet ons op de boot met Pong (zo noemen we haar vriend voor de gemakkelijkheid) die ons meeneemt naar een mangrove en een vissersdorpje. Met de paraplu in één hand en de kodak in de andere krijgen we een rondleiding die vele indrukken nalaat. 't Leven is er puur en eenvoudig. Na de natuur, tijd voor een culinair hoogstandje: een Thaise cooking course. Op de night market kiezen we met zorg onze ingrediënten (we proeven van een kokosnoot!), Pang leert ons de kneepjes van het vak en na anderhalf uur staan er 3 heerlijke gerechten op tafel: prawn soup, chicken in red curry, chicken in sweet peanut sauce. Met liefde gemaakt, dat smaakt..

2 november

1237 treden staan er ons te wachten: we gaan de Tiger Cave bezoeken, een boeddhistische gebedsplaats op de top van een heuvel. Wanneer we door de straten van Krabi op zoek gaan naar transport zien we een bekend gezicht: Pong (Adam)! We nemen hem onder de arm als gids en beginnen aan de heuse klim. Vakantie noemen ze dat dan.. :). Na een half uur puffen,zweten en apen spotten bereiken we ook 'enlightment'. Onze inspanningen worden dubbel en dik beloond.. we krijgen een panorama van 360° en indrukwekkende gouden stupa's en buddha's. Zelfs de zon komt een kijkje nemen en in het zonneke glimt het eens zo mooi!! De afdaling doen we al huppelend. Terug in Krabi-city: Adam verplicht ons bijna om zijn lunch te betalen (in zijn dorp!) en we gooien het op een akkoordje: hij betaalt de boot, wij zijn nasi. In plaats van na de lunch terug te brengen trakteert hij ons op een boottocht uit de duizenden. Onbetaalbaar. We gaan de niet-toeristische kant uit en zien 'het leven zoals het is'. Brede rivier omzoomd door mangrove, hier en daar een drijvend vissershuisje.. Adembenemend. We worden er stil van.. Adam drijft de snelheid van het bootje en probeert ons te imponeren met precisie-stuurwerk in de smalle mangrove-wouden. We like..

Na de inspanning en de opspanning, tijd voor de ontspanning: tijdens een uur echte Thaise massage wringen 2 verwenners ons in alle bochten. Het is niet altijd duidelijk welk lichaamsdeel de masseerder gebruikt maar dat zal ons worst wezen. Astrid wordt onder handen genomen door een transseksuele man. Wanneer mijn t-shirt na enig rek- en strek-werk omhoog kruipt, fluistert hij/zij me met zachte lage stem toe “it's ok, I'm a lady too”. “No worries, mate!”, ga gerust door.

3 november

de sfeer zakt onder het vriespunt: de weersvoorspellingen beloven overstromingen, tyfoons, storm, orkaan en alles door mekaar en de locals kunnen ons geen duidelijkheid geven. Moeten we vluchten naar Kuala Lumpur of is het een storm in een glas water? De moed haalt het van de angst en we blijven in de regio! En enkele uren later blijkt dat een top-beslissing..

De eilanden in de verte liggen in de zon, dat is ons doel! Een vrouw-in-panterbroek beheert de bootjes en in de discussie over de prijs moeten we het onderspit delven. Gelukkig kunnen we onze trots soms aan de kant zetten want het paradijsje waarin we belanden is onbetaalbaar.. Helder water, wit poederzand, de warmte van de zon, omgeven door beboste eilanden.. De schipper dropt ons boven enkele koralen maar na welgeteld 3 minuten is 't al panic-in-paradise: Ellen heeft zich gestoten aan een zwarte zee-egel met 3 inkt-puntjes in haar voetzool als resultaat. De schipper treedt kordaat op en begint met verroeste ijzerdraad te koteren dat het een lieve lust is. Astrid leidt af met 'Hips don't lie' van Shakira maar het is te pijnlijk en we vragen de 'arts' om zijn ingreep te staken. Niks kan onze pret bederven, we're in paradise remember? Hij brengt ons naar een andere baai waar de ondewaterwereld voor ons opengaat: zee-komkommer, anemonen, krabben, zee-egels (again!), en vele kleurrijke visjes. Op een moment dat je denkt dat het niet meer beter kan, this happens. We zijn gelukzakken en beseffen het maar al te goed. We organiseren nog een P-magazine fotoshoot om het af te ronden, zo'n setting schreeuwt erom! Als laatste van de bootjes keren ook wij terug naar het vasteland. Vannacht slapen we in een traditioneel Thais rieten hutje. Vroeg onder de wol (onder de ventilator) en muggennet want morgen gaan we duiken!!