We nemen (in de vroege uurtjes) afscheid van Penang en laten ons door een frigo-ferry naar Langkawi varen. We zijn heel blij dat we er na 2,5 uur arriveren want onze tenen zijn ijspegels. Het duurt maar 2 seconden om weer op te warmen: enerzijds door de exotische temperaturen, anderzijds door de sfeer die Lankawi uitstraalt. We zijn er nog maar net and we like it already!

Onze woonst: een houten huisje op het strand! We zwemmen, zonnen, rapen schelpen en doen ne keer zottekes: we hijsen ons in een beveiligingspak, we worden vastgeketend aan een boot, achter ons hangt er een parachute. Je raadt het al: parasailen! Net voor het vertrek roepen we allebei “we have to pee!” maar de boot is al vetrokken en lopen is de enige boodschap. We zweven 20m boven de zee, het uitzicht is magnifiek. Na 3 minuten is 't al gedaan met zweven, voeten op de grond.. De landing verloopt jammer genoeg niet zoals gepland. De wind keert waardoor de parachute toeklapt en we veel minder zacht en elegant landen dan de bedoeling is. Ellen breekt de val met haar knie waarna we enkele meters de zee in worden gesleurd. Ouch.. Pijnlijke affaire. Zelfs een gekneusde knie kan de pret niet bederven.. we're ready for some sunset-coctails on Lankawi-beach.. Happy hour, happy us! Dit komt toch heel dicht in de buurt van het perfecte vakantieplaatje. We worden vrienden met de lokale “juwelier” (zo'n rasta-mannetje met een kralen-kraampje). Hij leent zijn materiaal en ervaring even uit en na een klein uurtje lopen we naar onze hut met zelfgemaakte schelpen/kralenkettingen. De volgende dag doen we het rustig aan maar 's avonds is het tijd voor actie. De juwelen-vrienden nemen ons mee naar 'Babylon', een strand-bar met Reggae-muziek en Reggae-volk.. We vinden ons Hollandse vrienden van Cameron Highlands terug en bulderen het hele strand bij mekaar. Na enkele pintjes en coctails zit de sfeer er dik in en we dansen met al onze vrienden de nacht tegemoet..