10 oktober

's Avonds begin ik te hoesten en ben zonder echt goeie reden doodop. Verdoeme zeg, een valling! Daar kan die dikke, hoestende, rochelende chinese buurman van op het vliegtuig voor iets tussen zitten. Grr, vuilaard! Ik kruip om 22u in mijn bed maar door de combinatie van kinderen, kippen (altijd en overal), gitaar-getjingel, amateurzangers, electromuziek en brommerkes duurt het wel effe voor ik slaap. De volgende dag blijf ik in mijn bed.. Fabrice en Esther (zijn vrouw en tevens verpleegster) verzorgen me met vruchtensapjes en spannende literatuur. In de namiddag word ik geëntertaind door de equipment jongens die het gerief voor morgen klaarzetten. Zelfs ziek zijn is aangenaam in Amed!

13 oktober

Correctie: na 4 dagen hoesten, niezen, snot en zakdoeken is ziek zijn – zelfs in Amed – niét meer leuk. Mensen komen hierheen om te duiken maar als je dat niet kan omwille van een domme valling (je mag niet duiken wanneer je de druk in je oren niet kan regelen) is hier echt geen hol te beleven. Ik slaap, word wakker van de warmte en het lawaai, zoek mijn oordoppen, regel de ventilator en slaap verder. Ik lees maar niet te snel want ik moet mijn boek een beetje 'sparen', anders val ik zonder literatuur.. Als ontbijt eet ik sinds enkele dagen 'French Toast' (verloren brood), ik gun mezelf tikkeltje dure maar lekkere start van de dag! Daarna keer ik terug naar Eco-Dive alwaar ik een slaapje doe. De eerste meute duikers zit dan in het water en dan is het lekker rustig. Zolang de compressor niet in gang schiet om de cilinders te vullen tenminste! Wat een lawaaierig eilandje zeg.. de dagen gaan voorbij en ik zie iedereen vertrekken en terugkeren. Ik hoor iedereen spannende duik-verhalen vertellen. Ik bekijk de onderwater-foto's en 't begint allemaal redelijk op mijn zenuwen te werken.. Met rusten alleen geraakt dit niet opgelost. Actie! Ik spring op de brommer bij een dive master en na 20 min rijden bereiken we “de apotheek”. Probeer u in te beelden: een groezelige winkelruimte met enkele glazen comptoirs, volledig onlogisch en inefficiënt gevuld met euh.. varia! Er is geen deur, er is enkel een half opgetrokken scheve rolluk over de hele breedte van het spel. Je kan er terecht voor medicatie, alternatieven, batterijen of lampen. Zelfs ontbijtgranen als je wilt. Of kuisgerief. Geen. Logica.

Ik begeef me naar het apothekers-gedeelte en leg uit waarmee de mevrouw me heel hard zou kunnen helpen. Op Engels heeft ze duidelijk nooit 10/10 gehaald waardoor de dive master dienst doet als tolk. Het komt erop neer dat ik dingen aanwijs, dat zij uitlegt waarvoor het gebruikt wordt in het Bahasa en dat Koman het hele zootje 'vertaalt'. Na 20 minuten geklungel – het gesprek wordt om de 3 minuten ook onderbroken door een hoestbui mijnentwege – is het welletjes geweest. Beslissen, betalen en inpakken die handel. Nooit gedacht dat naar de apotheek gaan zo'n avontuur kon zijn.. Ik beleef hier nogal wat! Amai. Amai.