Dat KL niet 'the place to be' is voor mij, is me duidelijk geworden.. Ik hoef niet te blijven omdat het mijn planning is. Ik ben alleen en heb alle vrijheid om te bewegen naar Noord, Oost, Zuid of West. Al die vrijheid, das heel makkelijk maar soms ook een beetje beangstigend.. Alle windstreken, dat zijn wel heel veel opties! Ik begin te lezen, te denken en raad te vragen over mijn volgende bestemming. Melakka (een aardig cultuur stadje ten Z van KL) is een optie maar dat kan ik met Ellen bezoeken, surfen en/of duiken aan de Oostkust zijn goeie opties maar zeer duur en de kans dat de surfspot of het eiland gesloten is wegens de Monsoens is heel reëel..

Ik neem een besluit dat eigenlijk al langer vastligt: I'm going back to Bali :)

Ik boek mijn tickets, sms de chauffeur van het duikcenter dat ik eraan kom en kan al niet meer wachten om op het vliegtuig te springen. Das duidelijk een goeie beslissing!!

De vlucht verloopt vlekkeloos op het eet-momentje na. 3 stewards doen er 10 minuten over om mijn naam op de passagierslijst te vinden (om te zien wat ik online besteld heb), ze lopen met mijn paspoort heen en weer en geven uiteindelijk de hele mikmak aan mij zodat ik zelf mijn naam kan zoeken, vinden, aanduiden en doorstrepen. Air Asia, toppie service! Na het visum, de immigratie, de bagage en de douane sta ik gepakt en gezakt buiten. Opdracht: de chauffeur van Eco-Dive vinden tussen de andere 180 met bordjes zwaaiende spleetogen. Begin er maar aan! Na anderhalf uur turen en pieren en “no thanks, I've got transport” tegen de andere 179, vinden Made en ik mekaar eindelijk! We rijden door het prachtige Bali, zingen “God lifts us up where we belong” en eten mandarijnen.. Love it!

Mijn kamer (hoor mij bezig zeg) in het duikcenter is nog 1 nacht bezet waardoor ik op zoek moet naar iets anders. Bamboo Bali heeft geen goedkope kamers meer dus krijg ik – omdat het maar voor 1 nacht is en ik goed kan bluffen dat ik elders zal gaan – een kamer OP het strand voor de prijs van een kamer aan straat! Fabrice (de goddelijke duik instructeur) komt me nog even persoonlijk opzoeken en een aantal dingen regelen voor mijn Advanced Open Water cursus. God, it's good to be back!!

Ik geniet van mijn heerlijke strand-kamer, zet een leuk muziekske op (My Girl van The Jackson Five) en eet een Banana Jaffle (een croque met banaan vanbinnen). Ik struin door de straten, laat me warmen door de zon, fotografeer de varkens en drink een lemon juice als ik daar zin in heb.

Enjoying the simple life..

In de namiddag is het tijd voor het echte werk: om mijn Advanced Open Water (AOW) te halen moet ik 5 duiken tot een goed einde brengen: deep dive (tot 30m), navigation dive (oefeningen met een kompas) en night dive (in 't donker) zijn verplicht. Drift dive (mee met de stroom) en fish identification zijn de opties die ik kies. Vandaag staan de deep en navigation dive op het programma. Het is heel rustig in het duikcenter dus ik heb Fabrice voor mij alleen.. Ik krijg voor de gelegenheid ook een duik-computer om mijn pols om diepte, temperatuur, diepste punt en de maximumtijd dat we onder water mogen blijven in 1 oogopslag te checken. Ik zie eruit als een echte! We gaan het water in en op een diepte van 8m wordt alles plots heel troebel en wazig.. Slik. Ik moét in zijn buurt blijven want hier wil ik liever niet alleen ronddobberen, ook niet met mijn nieuwe fancy computer-vriend. We maken enkele rare kronkels waaruit ik afleid dat zelfs onderwatergod Fabrice de weg kwijt was. Op 15m zien we terug klaar en kunnen we beginnen wijzen en 'ooh' en 'aah's' uitkramen in bubbel-taal. Nog voor ik het goed doorheb zitten we op 30m. Daar maak ik dezelfde concentratie-oefening als boven water en doe er 14 seconden langer over! De diepte doet iets met een brein.. We spelen ook tennis met een ei-dooier. Ik probeer het spelletje te beëindigen door een welgemikte smash maar het ei spat uit elkaar en ik verlies.. 1-0.

De navigation-dive begint met een uitgebreide briefing over de werking van het kompas en de opdrachten die ik onder water zal moeten uitvoeren. Ik begin met het afleggen van een traject van 10m. Ik moet mijn vin-slagen tellen maar omwille van een teveel aan concentratie tel ik mijn ademhalingen in de heenweg en vin-slagen in de terugweg. Het klopt van geen kanten dus vind ik maar iets uit! Fabrice heeft uiteraard meegeteld en gebaart al “gij vuile valsspeler”. Bij de 2de oefening moet ik een vierkant zwemmen, afgaande op de graden in mijn kompas natuurlijk.. dat lukt prima want na de 4de zijde ben ik weer bij Fabrice! Genoeg genavigeerd, tijd voor turnoefeningen! We doen handenstand, salto, achterwaartse salto en zelfs een loopwedstrijd (zonder vinnen)! Fabrice gaat er als een speer van door.. ik moet laag genoeg blijven zodat ik mezelf voldoende kan afduwen.. Geen avance, de voorspong wordt groter en groter.. Ik probeer nog te winnen door aan zijn been te trekken maar niets aan te doen.. Ook deze uitdaging verlies ik. 2-0. Gdvr. We “moonwalken” over de bodem terug naar het strand en we spelen haaitje met onze vinnen. Wij zijn zo hilarisch! Dat zou je moeten zien..

Vandaag staan de drift dive en fish ID op het programma: de 1ste duik gaat er een Ierse man mee die de Open Water cursus volgt. We komen wel degelijk in de stroming terecht maar in plaats van mee te drijven moeten we er tegen vechten. Pff, werken geblazen! Fabrice en ik plakken bijna tegen de bodem want daar is de stroming het minst sterk. De Ier zwemt 2m boven ons en moet beduidend meer kracht gebruiken om ons bij te houden. Plots gebaart hij dat hij nog 70 bar zuurstof heeft (iedereen begint aan 200 bar) terwijl ik nog 150 bar heb! We moeten terug naar boven, dive ends here.. Tijdens het stijgen moet hij zelfs zuurstof delen met Fabrice.. Wat die mens met zijn zuurstof doet, mij een raadsel.. Naast hem lijk ik natuurlijk één en al beheersing en ervaring. Bedankt Ier-man! De 2de duik bekommert Fabrice zich om de zuurstof-consumptie van de Ier, ik word meegestuurd met Komak, een lokale dive master. Die heeft het vooral op een afspraakje gemunt en interesseert zich minder in fish identification. “What doing tonight? You look experience diver (spreek uit diber) to me. I pick you up with motorbike, ok? Ok?” Fabrice belooft me na afloop een nieuwe duik met Fish ID als doel, geen afspraakjes (verdorie). Ik word nu al lastig bij het idee dat mijn duiken er alweer opzitten dus ik bestel alvast een nieuwe fundive en night dive. Shit zeg, dure nieuwe hobby.. Leve de VISA-kaart!