Joker verlegt je grenzen: Indonesie Go- van 4 tot 24 september 2010

Het begint allemaal op de parking van luchthaven.. Een vlugge laatste kus, een traan verbijten, een laatste keer vloeken 'moét dit echt allemaal', mij herpakken en dan de deelnemers opwachten. Na een zeer voorspoedige vlucht (Leve Malaysian Airlines!) wacht ons eerste hier-moet-je-flexibel-op-reageren-momentje. De bagageband staat stil en ziet er niet naar uit nog in beweging te komen. Dat op zich is geen probleem, ware het niet dat onze bagage er niet afgerold is.. Onderweg hebben we er vele mopjes over gemaakt, nu is het niet zo grappig. Het is pokkeheet en we zijn doodmoe. De administratie duurt eindeloos lang want ze hebben op de luchthaven maar 1 copieer apparaat en 't is aanschuiven geblazen. De komende 3 dagen lopen we te stinken dat het geen naam heeft, kopen we wat nood-gerief in de lokale shopping mall (probeer maar s westerse kledij te vinden) en knuffelen we onze rugzak wanneer we eindelijk herenigd zijn.. sommigen kussen zelfs hun teenslippers, zo uitgelaten zijn we!

Yogya is een bruisende, veelzijdige stad en de ViaVia is een klein beetje België heel ver van huis. We voelen ons er onmiddellijk thuis en vinden het zelfs een beetje lastig om het na 5 dagen achter te laten. Batik, massage, rafting, tempelcomplexen (Prambanan en Borobudur voor de kenners), koken, een fietstocht dor de stad, een homestay bij de mensen thuis,.. Name it and we've done it. Welke avonturen er ons nog te wachten staan, daar hebben we (ik wel eigenlijk) geen idee van.. De beklimming van 2 vulkanen Bromo en Kawah Ijen, de 5-uur durende modder- bloed/zweet/tranen tocht op een onbewoonde eiland (sommige deelnemers hebben per ongeluk hun Teva's aangetrokken voor deze tocht maar moeten na een kwartier ploeteren vaststellen dat de klomp modder die zich verzameld heeft rond de Teva toch niet zo efficiënt wandelt, waardoor ze de Teva's laten voor wat ze zijn en te voet hun tocht door het oerwoud verderzetten. Respect man!), uitrusten van al dat geklauter aan het zwembad in Lovina, de rijstvelden en apen bezoeken in Ubud, een beetje mistroostig worden door alle regen, en dan nog een laatste stop in de Bintang-commune Legian om te zonnen en de laatste Rupiahs erdoor te jagen. En veel coctails te hijsen.. Na 20 dagen wuif ik de deelnemers uit op de luchthaven van Denpasar en begint Astridstan Deel II.